صوفی، در حبیب السیر بنقل از یافعی آمده است که ابوالقاسم محمد بن عبداﷲ بن ملقب بمهدی اسماعیلی در ذی حجۀ 299 هجری قمری بمعاونت ابوعبداﷲ صوفی از ولایت افریقیه خروج کرد و در 333 هجری قمری در قلعۀ مهدیه وفات یافت، رجوع به ص 358 حبط ج 1 شود احمد بن حسن صوفی، او راست: جزئی در حدیث از یحیی بن معین
صوفی، در حبیب السیر بنقل از یافعی آمده است که ابوالقاسم محمد بن عبداﷲ بن ملقب بمهدی اسماعیلی در ذی حجۀ 299 هجری قمری بمعاونت ابوعبداﷲ صوفی از ولایت افریقیه خروج کرد و در 333 هجری قمری در قلعۀ مهدیه وفات یافت، رجوع به ص 358 حبط ج 1 شود احمد بن حسن صوفی، او راست: جزئی در حدیث از یحیی بن معین
ابوعبدالله محمد بن مخلدبن حفص عطار دوری بغدادی. از راویان است و از یعقوب دوری و زبیر بن بکار و جز او روایت شنید و دارقطنی و جز او از وی روایت دارند. مرگ دوری به سال 331 هجری قمری وتولدش به سال 233 هجری قمری بود. (از لباب الانساب). روات در تاریخ علم حدیث اسلام اهمیت بسیاری دارند، زیرا بدون وجود آنان، روایت های نبوی و اهل بیت (ع) نمی توانستند به نسل های بعدی منتقل شوند. این افراد به طور مستقیم یا از طریق واسطه ها، به جمع آوری و انتشار روایت های پیامبر اسلام و امامان دوازده گانه پرداخته اند. نقش این روات در حفظ و گسترش اسلام و تعلیمات پیامبر (ص) انکارناپذیر است.
ابوعبدالله محمد بن مخلدبن حفص عطار دوری بغدادی. از راویان است و از یعقوب دوری و زبیر بن بکار و جز او روایت شنید و دارقطنی و جز او از وی روایت دارند. مرگ دوری به سال 331 هجری قمری وتولدش به سال 233 هجری قمری بود. (از لباب الانساب). روات در تاریخ علم حدیث اسلام اهمیت بسیاری دارند، زیرا بدون وجود آنان، روایت های نبوی و اهل بیت (ع) نمی توانستند به نسل های بعدی منتقل شوند. این افراد به طور مستقیم یا از طریق واسطه ها، به جمع آوری و انتشار روایت های پیامبر اسلام و امامان دوازده گانه پرداخته اند. نقش این روات در حفظ و گسترش اسلام و تعلیمات پیامبر (ص) انکارناپذیر است.
صوفی همدانی، عارفی از مردم چاوپاره محلی از ثغورروم، در اواخر مائۀ سیم و اوائل مائۀ چهارم معاصر معتضد و مکتفی و مقتدرعباسی، شیخ الاسلام انصاری و هجویری ذکر او آورده اند و او درک صحبت ابوبکرزقاق مصری کرده و مدتی به بغداد بوده است، رجوع به کشف المحجوب هجویری و نامۀ دانشوران ج 3 ص 63 شود
صوفی همدانی، عارفی از مردم چاوپاره محلی از ثغورروم، در اواخر مائۀ سیم و اوائل مائۀ چهارم معاصر معتضد و مکتفی و مقتدرعباسی، شیخ الاسلام انصاری و هجویری ذکر او آورده اند و او درک صحبت ابوبکرزقاق مصری کرده و مدتی به بغداد بوده است، رجوع به کشف المحجوب هجویری و نامۀ دانشوران ج 3 ص 63 شود
